DAG 5 deel 2

Ik voel me al veel beter. De zoo heeft deugd gedaan! Zo even helemaal uit al dat drukke stinkende stads gebeuren! Ook al is het maar een kleine 4 km van ons huisje er hangt een vele relaxtere, rustige en vredige sfeer. Haaa, terug helemaal zen!
Het heeft ook niet meer geregend. Dus dat zal er ook wel voor iets tussenzitten :)

Ik was vooral fan van de aapjes in de zoo (er zaten er ook los en die kwamen heel dicht)

Ook met de schapen en geiten hebben we ons geamusseerd :p

 Maar er waren ook wel wat triesterigere diertjes in de zoo.

Zo hadden de luipaarden/jachtluipaarden maar een paar vierkante meter om te bewegen, stond de ezel er maar triestig en onverzorgd bij, liep de panter mank, enz. Dus ook hier was de armoede in Suriname wel wat te merken, maar toch hebben we ons goed geamuseerd!










We waren er ook snel doorheen aangezien het niet zo'n heel groot domein was en ook omdat dan nog eens de helft was bedekt met speeltuigen, waaronder deze toch wel zeer ouderwetse (en pijnlijk uitziende) reisaf:

Tijdens het terug naar huis fietsen hebben we een pakabana gegeten (gebakken banaan), wel lekker. Ik ben toch meer fan van de appelbananen!

Sebiet gaan we nog eten in de KFC en vanavond gaan we uit in club havana. De plaats voor stagiairs om uit te gaan. Wel jammer dat ik me net vandaag zo moe voel.
Ben eens benieuwd naar vanavond. Op de karaoke zijn we gisteren niet meer geraakt. Pas om half 11 hadden we alle temptationafleveringen gezien. Maar ja da heb je dan ook met 2 minuten kijken en 1 minuut wachten :p

Zo volgende update morgen. Misschien gaan we dan ziplinen!


PS: sorry voor de soms gekke schikking van mijn foto's, maar na mijn tekst op te slagen, verspringt alles van plaats...

31/03/2106

DAG 5

Wat een stomme dag vandaag.
Eerst kei slecht slapen om dan op te staan met het vooruitzicht om naar de markt te gaan en dan deze melding te krijgen:

Regen regen en meer regen, enige lichtpunt, wanneer we dit weekend op trip gaan zou het droog zijn (hoewel andere sites dit tegenspreken)

Marieke heeft verder geslapen en Claartje is wat voor school begonnen. Ik wou eigenlijk wel graag vertrekken...  Want om 9.30 was ik klaar en was het niet aan het regenen ... Binnen een uurtje zei Claartje dat we zouden vertrekken, maar toen ze klaar was, was Marieke ook net wakker en daar kon ik dan nog ook wel even op wachten. Eindelijk waren we klaar om te vertrekken! Ik was al wat slechtgezind geworden, intussen was het al middag, heb me wel wat beziggehouden, maar toch ook wel verveeld. We trokken de deur achter ons toe en toen begon de draschpartij. Gieten en regenen en meer gieten. 'Dit geloof je nu toch niet?', dacht ik. Een hele ochtend zit ik binnen en is er 1 kleine korte regenbui. We komen buiten en het lijkt of er een wolkbreuk is -_-. In de eerste winkel die we tegenkwamen hebben we een paraplu gekocht (nooit gedacht dat ik dat in Suriname zou moeten doen). Moedig stapten we verder naar de markt, die was al een geluk overdekt. Jammer genoeg stelde ze niet veel voor. Wel heel groot, maar iedereen verkocht eigenlijk zo wat dezelfde groenten en fruit. We hebben bananen gekocht en appelbananen, die wilde ik wel is proberen (Aanrader!). Nadien een cambio gezocht om geld af te halen en dan verder door naar een Chinese supermarkt gewandeld voor water.

Nog steeds in de regen... Mijn humeur was intussen onder nul gezakt. Gedachtengang toen: 'Nog 35 dagen in dit stom land. Ik ben hier nog maar net en ben al aan het aftellen, hoe erg is dit? Ik voel me gewoon zo gevangen door de regen. Dan zit je echt vast in dit lelijke deel van Suriname. In het begin hoopte ik dat de stage kort ging duren, nu maakt het me al niet meer uit. Beter stage lopen, dan binnen zitten en naar de regen turen.... Dit is ook de laatste keer dat ik zoiets doe. Wie gaat er nu ook op buitenlandse stage, bah' Ik had het echt helemaal gehad en was al mijn positivisme kwijt en had er geen zin meer in.

Terug thuis aangekomen was ik zo slechtgezind. We wouden nog naar de zoo gaan, maar in dit weer had ik er ook niet veel zin meer in. Daarnet gegeten (afhaaleten van gisteren terug opgewarmd) en nu dan aan het bloggen en voel me al weer wat positiever.

Ik maak me zo klaar om naar de zoo te vertrekken en ga de regen men plezier niet laten vergallen. Als het niet meer overgaat tot wanneer ik terug moet, dan zipline ik desnoods wel in de regen!

Wel goed dat ik een regenjas bijheb!

Tot straks voor een update over de zoo hier (wel niets heel bijzonder naart schijnt, 1-2uur en je bent er wel doorheen).

31/03/2016

DAG 4

Vandaag toch kunnen slapen tot half 9, alle toch bijna, want om half 7 ging men wekker af. Die had ik blijkbaar niet afgezet -_-. Achja, morgen beter!
Vannacht niet veel last gehad van de jeuk aan men benen, dus dat viel al mee. Toch zien ze er slechter uit... Zal wel overgaan!






Ook wat stijf in men kuiten van de lange wandeling. Hihi,echt een slapjanus ik e.
Effe wakker worden in de zetel en dan een lekker ontbijtje. Hmmm zalig de koude melk, lekker fris!

Uitzicht uit mijn slaapkamerraam
en regen, bah!!

Ik begin met wat foto's aan men blog toe te voegen en dan staat Marieke op tezamen met slecht nieuws :(. Het gaat vanaf 10uur regenen t.e.m. 16uur. Geen ziplinen door de jungle dus vandaag :(. Echt jammer. Ik keek er heel erg naar uit om eindelijk iets mooi te zien in dit land, maar ja in zo'n harde regen langs een kabel sjezen is ook niet alles. Dus die uitstap wordt uitgesteld. Hopelijk hebben we wel mooi weer tijdens onze uitstap komend weekend!
Nu moeten we niet op tijd vertrekken, dus hebben we allemaal tijd om uitgebreid te douchen en ons haar te wassen. Brrr toch maar koud zonder warm water. Want nu het hier regent is het ook een beetje afgekoeld. Ik zit hier nu te typen met nat haar en dat is wel een zalig frishoudend iets.

Regen. Jakkiebakkie. Als je het geluid aanzet hoor je het gekletter. Niet gedacht dat ik dit op dag 4 al ging horen. Het regenseizoen begint normaal pas eind april, maar ook in dit land liggen de seizoenen duidelijk wat overhoop.

Dus wat doen 3 meisjes met regenweer: Shoppen!
We hebben vooral veel rondgekeken en nog niet echt iets gekocht, maar kweet toch al een paar dingen die ik binnenkort zeker ga halen!

Om iets na 4 besefte ik plots dat ik had afgesproken om half 5 die fiets te gaan kopen voor 60 euro. Met de taxi naar daar gegaan, maar de fiets is toch eerder een krotfiets. Voor 50 euro heb ik hem uiteindelijk toch gekocht. Ik hoop gewoon dat de banden het volhouden deze maand, maar ja met al dat glas op de grond weet je dat natuurlijk nooit.
Over glas gesproken, recycleren doen ze hier niet. Dus alles gaat in dezelfde afvalzak: plastic, karton, etensresten en ook glazen potten. Heel raar! Elke dag komen ze het vuil ophalen, dat ze dan niets doen aan het vuil van hiernaast snap ik niet.

Maar dus ik heb een fiets voor minder geld dan dat ik hem zou huren, ik ben veilig terug in het huisjes geraakt. Aan het links rijden moet ik nog wennen, evenals geen remmen hebben, maar hiervoor achteruit te moeten trappen (zo zijn alle studentenfietsen hier). Maar het is gelukt.
Nu gaan we nog eten scoren. We wouden het laten leveren hier, maar ze hadden te weinig personeel daarvoor, dus moeten we het gaan ophalen. Zo meteen gaan we met de taxi, want het is al donker. Dan lekker eten temptation proberen kijken (naart schijnt de moeite), misschien nog gaan karaoken en dan morgenochtend naar de markt!

Tot morgen!

30/03/2016

DAG 3

Ja, eindelijk bijgewerkt met typen. Ik stond een paar dagen achter!
Vandaag zijn we dus echt dag 3 en deze dag ging niet echt zoals gepland...

Om 6.30 zijn Claartje en ik opgestaan om dan om 7.00 een half uur te wandelen naar het ziekenhuis. Wandelen aangezien we nog geen fiets hadden en 3 km ons echt nog wel moest lukken te voet.
Toen we het ziekenhuis bereikten wisten we echt niet waar naartoe. Overal stonden losse gebouwtjes en in 1 daarvan op het tweede verdiep zat onze communiatiepersoon. Uiteindelijk, een kwartier te laat, wisten we waar we moesten zijn. Nadien moesten we echter in een ander gebouw gaan betalen om dan de test zelf af te laten nemen in  nog een ander gebouw... Ja, logica.
Naast de moeite om het allemaal te vinden, hebben we ook nog ontzettend veel geduld moeten hebben. In totaal 2 uur kwijtgespeeld met die MRSA-test en daar zit het transport dan nog niet eens bij... Efficiëntie is een woord dat ze daar duidelijk niet kennen. Ik vrees dat we hier nog heeeel veel geduld gaan nodig hebben, hoe gaat dat er aan toegaan op stage ... Enerzijds spannend, maar anderzijds zie ik er nu wel al een beetje tegenop. Openminded proberen beginnen en we zien wel. Het is nog ver weg. De eerste stagedag is maandag en vandaag zijn we dinsdag. Nog bijna een heel week relaxen en met een leuk vooruitzicht, want dit weekend gaan we op uitstap!! Ik ben eens benieuwd of ik Suriname dan wat mooier en leuker ga vinden. Tot nu toe is het land zelf teleurstellend.

Swat terug naar deze dag. Tijdens het vele wachten zijn we er ook in geslaagd om geld af te halen. Wat hier ook niet zo heel eenvoudig is. Om de beste wisselkoersen te hebben haal je best af in een cambio. Dit is echter geen gewone bankautomaat, maar een echt loket. Het duurde even voor we besefte dat we hier eigenlijk euro's moesten afhalen die de bankbediende dan omwisselde naar SRD. Bizar, maar het brengt meer SRD's op, dus de moeite!

Om terug te gaan naar ons huisje, namen we de taxi. Daar ging Marieke een dutje doen, want zij had net een hele nacht op spoed gestaan (ocharme!), maar wel de allerlaatste shift! (heuj!)
Intussentijd van haar schoonheidsslaapje gingen Claartje en ik onze fietsen huren. Dat was althans het plan. Intussen waren de fietsen geen 150 SRD meer, maar 200 voor 1 maand en aangezien ik hier bijna 6 weken zit, kwam er per week nog 75 SRD bij. Veel meer geld dus dan afgesproken. Geen fietsen voor ons dus. Als we enkel taxi's zouden gebruiken zou het nog goedkoper uitkomen! Eerst zoeken naar een andere fietsenhandelaar!
Naar de vreemdelingendienst moesten we echt wel geraken vandaag, dus onderweg een taxi tegengehouden en we waren op weg.
Daar toegekomen was ook heel veel volk aanwezig en het was dus weer wachten geblazen. Ook weer een zeer efficiënt systeem werd hier toegepast om eerst alles na te kijken dan een stempel te zetten en dan alle paspoorten door te geven aan iemand anders die het rustig op zijn gemak nog een nakijk.
Uiteindelijk is het nog vrij vlot gegaan en 1 uur later waren we klaar.
Maar hoe nu terug geraken? Er waren daar geen taxi's en we hadden nog geen Surinaams nummer om er 1 op te bellen (dat werd pas later die dag geregeld). Te voet dan maar!

Mijn been (valt nog mee)

9km in de hitte hebben we gewandeld om ons huisje terug te bereiken, maar het deed deugd. Er stond een aangenaam windje en onderweg konden we een broodje met bakkeljauw kopen (nog steeds geen idee wat het is, een soort vis neem ik aan) en wat drinken.
Thuis aangekomen was de schade wel te merken. Ik wat verbrand en een 15-tal muggenbeten rijker, maar Claartje is er erger aan toe 23 muggenbeten alleen al op 1 onderbeen!
Agressieve muggen! Ze steken gewoon los door onze broeken. De smeerlappen!

Dat van Claartje :s

Even chillen, dan naar de winkel om eten, Surinaamse simkaart fixen (Mijn nr: +5978926214), thuis eten (hamburgers met broodjes en gebakken patatjes, mmmm), meer chillen, blog schrijven, de mol kijken en nu ga ik slapen. Nee, eerst aftersunnen dan slapen!



Doei!

29/03/2016

DAG 2

Gisteren megakapot, vandaag natuurlijk wakker om 6.00, auwtch. Toch een beetje een jetlag, achjaaa.
Om 6u30 ben ik opgestaan en schrok ik dat het nog steeds donker was. 'jah duh, wie is er nu ook wakker...?' Toch al warm op dit uur eigenlijk. Om 7.00 wordt de stad wakker. Overal ineens lawaai buiten en toeteren van auto's, maar hier binnen blijft het rustig. Na wat te rusten in zetel, stilletjes in actie geschoten (stilletjes, want de rest sliep nog). Beginnen uitpakken, alle ramen opengezet en een kort ronleidingsfilmpje gemaakt:

Uitzicht vanop het balkon aan de voorkant. Dit is blijkbaar heel abnormaal dat het zo rustig is. Maar het is paasmaandag een feestdag die hier goed gevierd wordt bij familie.
Van het uitzicht langs de zijkant schrik ik wel. Dit had ik niet verwacht!

Echt hopen afval liggen daar en niemand die er iets aan doet! Bizar!
'Waar ben ik in beland?', schiet even door men hoofd. Achja we maken er het beste van en ik ga verder met uitpakken.

Oepsie, misschien toch een beetje te veel schoenen bij, hihi :p. Beter te veel als te weinig en
 we hebben allemaal dezelfde maat, dus iedereen kan schoenen van mij lenen!

Na een half uur is ook Claartje wakker en Marieke zijn we gaan we wekken om half 11, dan waren we het wachten moe en wouden we iets gaan doen.
En wat doe je in Suriname als je moet wachten, hangmatten!!! :D






Van Marieke hebben we een rondleiding gekregen langs de waterkant, presidentenhuis, palmentuin enz. Heel gezellig, maar waaaarm amai!
Toch wel geschrokken van de armoede hier en het vele afval. Er staan dan ook bijna nergens vuilbakken langs de weg... Maar wat nog meer opviel was het irritante getoeter en nageroep naar ons en eigenlijk naar elke blanke student. Vreselijk lastig!! Marieke had er al voor gewaarschuwd dat ze echt om alles toeteren: om voorrang te geven, om voorrang te krijgen, om te bedanken, om uit te schelden en dus ook als ze een student zien -_-. Dat ik maar snel bruin, dan val ik wat minder op met mijn melkflessen :p
Tijdens de wandeling drinken we er ene om nadien terug naar ons huisje te gaan, echt al totaal uitgeput. Even uitpuffen voor de ventilator! Oei en al een stuk of 5 bleinen, das snel!

Tot slot van die dag uit eten geweest en een lekkere cocktail gedronken. Aaah even in de Surinaamse relaxte sfeer! Op die plaats konden we ook fietsen huren voor 150 SRD voor een maand, wat overeenkomt met ongeveer 30 euro. Dat zagen we wel zitten. Twee fietsen hebben we
                                                                       gereserveerd en gaan we morgen dan betalen na geld te hebben afgehaald. Want aangezien het vandaag paasmaandag is, is alles toe...

Die avond na al dat zweten toch even een douche nemen. Zeer verfrissend aangezien er gaan warm water is. Jammer genoeg bij het uitzetten van de douche begint het zweten al weer. Ook zijn de eerste 3 muggenbeten een feit en het zullen vrees ik niet de laatste zijn!
Vandaag vroeg in bedje, want morgen om 7.30 moeten Claartje en ik in het ziekenhuis staan voor onze MRSA test (totaal onnuttige test, ma bon). Nadien gaan we daar geld afhalen, dan de fietsen huren om daarna door te fietsen naar de vreemdelingendienst om ons visum te verlengen. Een administratief drukke dag!

Tot morgen!

28/03/2016

DAG 1

Aaaah spannend!! Vandaag vertrekken we naar Suriname!
Een reis waar we al meer dan een jaar voor aan het plannen en regelen zijn. Nu is het eindelijk zo ver en ik kan het niet geloven. Nog even checken of ik alles heb ingepakt, maar dat moet wel goed zitten. Met mijn bagage van 25,5 kg zit ik namelijk al over het gewicht dat eigenlijk mee mag...
Maar ja hoe pak je nu in voor een reis van meer dan een maand?
Het bezorgt me toch wat stress, hopelijk moet ik niet bijbetalen aan de check-in!!

Marieke (mijn stagebuddy die reeds in Suriname zit) zat ook wat over haar gewicht en zij is er 1 maand geleden ook geraakt, dus dit moet bij mij ook maar lukken.
Om 10 uur heb ik afgesproken met Claartje (andere stagebuddy en reisgenoot van de dag) bij mij thuis. Wanneer ze arriveert is het afscheid met Ken, mijn vriendje aangebroken. Ik probeer er niet te veel aan te denken dat we elkaar 40 dagen niet meer gaan zien, maar geniet wel intens van de afscheidsknuffel voor ik hem op zijn fiets zie wegrijden... Ook Claartje heeft het moeilijk met afscheid nemen.

Onderweg!!!

Maar om kwart na 10 zijn we dan op weg, op naar een nieuw avontuur. Goed op tijd bereiken we de luchthaven en bereiden we ons mentaal voor op een vlucht van 10 uur. Na de check-in, waar ik trouwens zonder problemen passeerde, en de douane begin ik al wat meer te ontspannen en in vakantie-modus te komen. Als 1 van de laatste mogen we aan boord (gezien we op rij 35 zaten) en om 15.15 stipt stijgen we op.

Onze foodies aan boord. Best lekker, maar toch wel wat pikant!

Na een ietwat hobbelige vlucht, maar vooral na een stevige landing zijn we in Suriname.
Om 20 uur lokale tijd (1 uur 's nachts in België, altijd min 5 uur doen in België) zijn we er ein-de-lijk!
We stappen uit het vliegtuig en .... het regent? whut? Niet verwacht.

Ik besef het nog niet goed, maar we zijn echt in Suriname. In freaking Suriname. Een ander continent. Voor een 5,5 week. Ik kan het niet bevatten!

Op onze bagage moeten we even wachten. wanneer ze uiteindelijk van ons beiden over de band komt rollen zijn we gerust.
De taxi, geregeld door Marieke, zet ons af voor ons huisje en daar wacht de huisbaas Jerrol op ons. Alles is dus nog heel vlot gegaan! De huisbaas legt de huisregels nog uit, we kletsen nog even bij met Marieke om dan om half 1 doodmoe in bed te kruipen (half 6 in België!). Anee wacht eerst het muskietennet nog installeren!

Slaapwel!

27/03/2016

Intro

Hey iedereen die dit leest,

Bij deze een blog om mijn avontuur hier in Suriname vast te leggen. Ik kan niet heel goed neerschrijven wat ik bedoel, maar ik hoop dat het toch leuk lezen word!
Leuk voor mij als herinnering en leuk voor familie, vrienden en toekomstige Suriname bezoekers (hoop ik dan toch).
Ik ben een paar dagen te laat begonnen met schrijven, dus de eerste dagen schrijf ik hier al in Suriname. Ik was zo suf van de hitte en had geen fut meer om uit te zoeken hoe een blog schrijven juist moest. Vanaf dag 3 wel!

Veel leesplezier.